|
Ik keek in de liefdevolle ogen van een kind, we keken elkaar aan en ook al weet zij dat niet
Die diepte, wat raakte dat een laag van oer verdriet In haar ogen zag ik Thuis.... Met haar blik, onvoorwaardelijk...nam ze me even mee naar Huis...... Naar de wereld. zonder ego, haat, verdriet, angst, boosheid en pijn Naar de sfeer van liefde, licht en Zijn..... Dank aan deze kinderen, van de nieuwe tijd, uit die sfeer, meewerkend aan de nieuwe aarde Met jullie liefde en licht zijn jullie zo'n voorbeeld...en zo van grote waarde..... We kunnen zoveel van jullie leren En mogen samen een hemel op aarde creëren En vinden jullie het hier even niet zo fijn Dan hoop ik, met vele anderen een klein lichtpuntje op aarde voor jullie te kunnen zijn Ingeborg Stevens Ingeborg Stevens
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Schrijven is iets wat ik al doe zolang ik me kan herinneren.
Als jong meisje hield ik al een dagboek bij en dat ben ik door de jaren heen blijven doen. Mijn ziel en zaligheid kan ik in het schrijven kwijt. Vele gedachten en gedichten heb ik op papier gezet. En gedeeld, veelal op mijn pagina's op Facebook. Een aantal daarvan zijn op deze Inspiratie pagina te lezen. Delen, helen bewustwording. Licht en Liefde. |
