innerlijk kind

​Het innerlijk kind mag weer spelen
Lief zijn voor jezelf.
Een thema wat lang doorwerkt.
Houden van jezelf.
En alle wonden die daar nog opzitten, helen.
Er wordt bij velen diepe eenzaamheid aangeraakt.
Erken jezelf, omarm jezelf.
Met alles wat je bent.
Stem je niet meer af op de ander,
maar op jezelf.
We zijn niet ons verdriet.
Naast ons verdriet kunnen we ook vreugde ervaren.
Het bestaat naast elkaar.
Maar door het verdriet volledig toe te laten, kunnen we nog veel meer vreugde gaan ervaren.
Omarm je innerlijke kind, zodat het zich en jij je niet meer eenzaam hoeft te voelen.
Zodat het, zoals een kind dat doet, na de tranen weer kan lachen.
Het mag er allemaal en helemaal zijn.
Jij mag er helemaal zijn.
En weet je het allemaal even niet meer, dat is ook ok.
Juist helemaal ok.
Rust maar even uit.
Ga maar even slapen.
Ont-span. Vertrouw.
Vanuit het niets meer weten, kan iets ontstaan.
Vanuit het donker, spelenderwijs, naar het volledige licht.
Spelend vanuit het en vanuit het gevoel.
In het moment, in het NU, spontaan,
zoals een kind dat doet.
Ingeborg Stevens
FotoCredits Jola Mulder
Op de foto Rozemarijn Stevens